Voorwaarden voor sociale huurwoningen
Sociale huurwoning staat ook in België onder druk. Net als in Nederland zijn de verhuurders hiervan gedwongen beter te kijken naar wie daar gebruik van maakt. In Nederland geldt dat bij een hoger inkomen de huur meer mag worden verhuurd. De Vlamingen kiezen zo te zien een andere route. Wie over ander vastgoed beschikt heeft per definitie geen recht op een woning in de sociale sector.
Dat klinkt logisch, want waarom een woning met lage huur als er elders een eigen optrekje is? De scope van de Vlaamse maatregel is echter veel breder. Men heeft de bevoegdheid te controleren of de huurders in en buiten België grond of vastgoed bezit.
Jurisprudentie
Die bevoegdheid is in 2019 en 2020 enkele keren aan de rechter voorgelegd. Die heeft geoordeeld dat daar niets mis mee is. Het gevolg van die jurisprudentie is dat Lier nu 25 huurders heeft gesommeerd de woning te verlaten. De huurders kunnen ook nog een boete verwachten, die gebaseerd is op het genoten voordeel. Dat is vergelijkbaar met een teveel ontvangen huursubsidie terugbetalen.
Volgens een deel van de pers gaat het hier vooral om huurders met vastgoed, woningen en of appartementen in Turkije. Het is al langer bekend dat speurders naar vermogen het Turkse kadaster kunnen raadplegen.
Marokko ligt dwars
Er zijn ook berichten dat het eveneens om huurders van sociale huurwonngen met vermogen in Marokko gaat. Dat vorige week ook bekend is geworden dat Rabat terugkomt op het voornemen bancaire gegevens te delen met de fiscus in (onder andere) Frankrijk en Nederland zal daarom geen toeval zijn. Maar of die weigering zal volstaan om een bepaalde groep sociale huurders buiten schot te houden? Ook zonder de officiële samenwerking blijft het namelijk mogelijk vastgoed in kaart te brengen.